แม้จะมีสิ่งที่ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ บาคาร่า และอัยการสูงสุดอ้างว่านโยบายการย้ายถิ่นฐานที่หละหลวมไม่ใช่สิ่งที่อนุญาตให้ MS-13 และแก๊งอื่น ๆ ในอเมริกากลางก่อตัวขึ้นในสหรัฐอเมริกา แต่กลุ่มอาชญากรเหล่านี้แพร่กระจายส่วนใหญ่เพื่อตอบสนองต่อนโยบายต่อต้านอาชญากรรมของสหรัฐฯ ที่ล้มเหลวใน ทศวรรษที่ 1980 ซึ่งต่อมาถูกนำไปใช้ในอเมริกากลาง
เครื่องหมายการค้าอเมริกันและซัลวาดอร์
MS-13 ปรากฏตัวและพัฒนาบนถนนในลอสแองเจลิสในช่วงต้นทศวรรษ 1980 มันถูกสร้างขึ้นโดยลูกหลานของผู้อพยพชาวซัลวาดอร์ที่หนีจากสงครามกลางเมืองของประเทศนั้น สมาชิกคนแรกของ MS-13 คือเด็ก ๆ ที่พบกันที่มุมถนน เช่นเดียวกับเด็กที่เป็นชนกลุ่มน้อยหลายพันคนในชุมชนผู้ด้อยโอกาส ทางตอนใต้ ของแคลิฟอร์เนีย เยาวชนพบเอกลักษณ์ในกลุ่มเหล่านี้ MS-13 รวมถึงแก๊งอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วนที่อาศัยอยู่ที่ LA barrios ให้ความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมายและความเคารพที่วัยรุ่นที่เหินห่างจำนวนมากโหยหา
เกือบสองทศวรรษต่อมา ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 MS-13 ได้ขยายตัวในอเมริกากลาง สมาชิกแก๊งส่วนใหญ่ที่เพิ่มตำแหน่ง MS-13 ในเอลซัลวาดอร์และประเทศอื่นๆ ในภูมิภาคนี้ไม่ได้มาจากสหรัฐอเมริกา อย่างที่หลายคนเชื่อ
การสำรวจสมาชิกแก๊งซัลวาดอร์ที่กระฉับกระเฉงดำเนินการโดยมหาวิทยาลัยอเมริกากลางในปี 2539 พบว่ามีเพียง 16 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่เคยไปสหรัฐอเมริกา มีเพียง 12 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่เข้าร่วมแก๊งนอกเอลซัลวาดอร์
เปอร์เซ็นต์นี้แทบจะไม่เพิ่มขึ้นเลย การศึกษาในปี 2559กับสมาชิกแก๊งในเรือนจำซัลวาดอร์ที่ดำเนินการโดยมหาวิทยาลัยนานาชาติฟลอริดา พบว่ามีเพียง 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่รายงานว่าเคยอยู่ในสหรัฐอเมริกา
สมาชิกแก๊งเยาวชนส่วนใหญ่ไม่ได้เดินทางไปต่างประเทศเพื่อก่อตั้งกลุ่มอาชญากรใหม่ พวกเขาอาศัยอยู่และตายในที่เดียวกับที่พวกเขาออกไปเที่ยวกับเพื่อนฝูง
วัฒนธรรมแก๊งและนโยบายต่อต้านแก๊ง
เงื่อนไขสองประการมีความสำคัญต่อการแพร่กระจายของแก๊งเยาวชนข้ามชาติ: การแพร่กระจายของวัฒนธรรมแก๊งอเมริกันและการเผยแพร่นโยบายต่อต้านแก๊งทั่วทั้งภูมิภาค
ประการแรก MS-13 ก้าวข้ามชาติผ่าน ” การแพร่กระจายทางวัฒนธรรมของรูปแบบแก๊งค์ ” ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 แก๊งค์ท้องถิ่นได้อาศัยอยู่ในสลัมและบาร์ริออสหลายแห่งในกัวเตมาลา เอลซัลวาดอร์ และฮอนดูรัส การมาถึงของลูกหลานของผู้อพยพกลับไปยังบ้านเกิดของพ่อแม่เมื่อพวกเขาถูกเนรเทศหรือถูกส่งกลับโดยสมัครใจ นำมาซึ่งอัตลักษณ์ ใหม่ของแก๊งค์
อัตลักษณ์เหล่านี้เกี่ยวข้องกับรูปแบบแก๊งค์: การใช้รอยสัก ป้ายมือ และการปฏิบัติตามกฎถนน พวกอันธพาลที่ตื่นตาตื่นใจได้นำอัตลักษณ์ใหม่เหล่านั้นมาจากสหรัฐอเมริกาและปรับให้เข้ากับสภาพท้องถิ่นที่ความรุนแรง นโยบายต่อต้านแก๊งอันธพาล และความไม่เท่าเทียมกันอย่างลึกซึ้งได้รับชัยชนะ
แต่เรื่องราวเกี่ยวกับแก๊งข้ามชาติยังเป็นเรื่องราวของการแพร่กระจายทางวัฒนธรรมของนโยบายต่อต้านอาชญากรรมและเรื่องเล่าเกี่ยวกับความมั่นคง ความคิดเหล่านี้เดินทางไปทั่วประเทศและหล่อหลอมการตอบสนองต่อความยุติธรรมทางอาญาในภูมิภาค แก๊งวัยรุ่นในเอลซัลวาดอร์และประเทศเพื่อนบ้านกลายเป็นกลุ่มข้ามชาติ ส่วนหนึ่งเนื่องจากตามที่ศาสตราจารย์ Elana Zilberg ด้าน มานุษยวิทยา ที่ UC San Diego ได้ชี้ให้เห็น นโยบายที่ใช้เพื่อจัดการกับพวกเขามีลักษณะข้ามชาติเช่นกัน
เรื่องราวด้านนี้เริ่มต้นในปี 1980 เมื่อสมาชิกแก๊งเยาวชนหลายพันคนในแคลิฟอร์เนียตอนใต้ถูกจับกุมและถูกคุมขังโดยเป็นส่วนหนึ่งของการปราบปรามการบังคับใช้กฎหมาย หน่วยตำรวจที่นำโดย Community Resources Against Street Hoodlums (CRASH) ของ LAPD ได้จับกุมเยาวชนหลายพันคนที่ต้องสงสัยว่าเป็นสมาชิกแก๊งในสิ่งที่รู้จักกันในชื่อ Operation Hammer หลายคนไม่เคยถูกตั้งข้อหา แต่ในขณะที่นักอาชญาวิทยามัลคอล์ม ไคลน์ แห่งมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียโต้แย้ง การปราบปรามได้เพิ่มระดับความสามัคคีในหมู่แก๊งและการต่อต้านการบังคับใช้กฎหมายเท่านั้น
หลายปีต่อมา นโยบายเดียวกันที่เน้นเฉพาะการบังคับใช้กับแก๊งค์เท่านั้น เช่น นโยบายที่เสนอโดยเซสชั่นและทรัมป์ ถูกส่งออกไปยังอเมริกากลาง ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 นักการเมืองและสถาบันตำรวจในกัวเตมาลา ฮอนดูรัส และเอลซัลวาดอร์ กำลังพยายามคืนความชอบธรรมท่ามกลางเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ พวกเขาเพิกเฉยต่อแก๊งเยาวชนและยอมรับนโยบายต่อต้านอาชญากรรมที่เข้มงวดซึ่งคล้ายกับหลักคำสอนและวิธีปฏิบัติของหน่วย CRASH ในลอสแองเจลิส นโยบายเหล่านั้นเรียกว่าโปรแกรม “มาโน ดูรา”
ผลของ mano dura ในอเมริกากลางนั้นร้ายแรง ในเอลซัลวาดอร์บ้านเกิดฝ่ายวิญญาณของ MS-13 ตำรวจจับกุมคนหนุ่มสาวเกือบ 31,000 คนระหว่างปี 2546 ถึง 2548 ถูกกล่าวหาว่าเป็นสมาชิกแก๊งค์ 84 เปอร์เซ็นต์ถูกปล่อยตัวในเวลาต่อมาโดยไม่มีข้อกล่าวหาใดๆ อย่างไรก็ตาม จำนวนนักโทษในเรือนจำเพิ่มขึ้นมากกว่าสามเท่าในช่วงทศวรรษ โดยเพิ่มจากนักโทษ 7,754 คนในปี 2543 เป็น 14,771 คนในปี 2549 เป็นมากกว่า 24,000 คนในปี 2553 การปราบปรามรุนแรงเป็นพิเศษเนื่องจากการปฏิบัติการของตำรวจขาดการกำกับดูแลภายในและการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่สะสมไว้
ในการตอบโต้แก๊งเยาวชนได้เพิ่มความสามัคคี สร้างโครงสร้างที่เน้นไปที่กิจกรรมทางอาญา และเครือข่ายกับเพื่อนร่วมชาติและชาวต่างชาติ ติดต่อเรือนจำตอกย้ำความตระหนักข้ามชาติขององค์กรแก๊งค์ MS-13 เข้าสู่สงครามบนท้องถนนกับ Eighteenth Street Gang ที่เป็นคู่แข่งกันในความพยายามที่จะขยายการควบคุมอาณาเขตและยืนยันตัวตนของกลุ่ม สงครามดังกล่าวมีส่วนทำให้เกิดอัตราความรุนแรงทางดาราศาสตร์
เอลซัลวาดอร์เปลี่ยนจากอัตราการฆาตกรรม 36.9 คดีต่อประชากร 100,000 คนในปี 2543 เป็น 64.4 ในปี 2549 และ 70.9 ในปี 2552 สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นในฮอนดูรัสและกัวเตมาลาที่การแข่งขันระหว่าง MS-13 กับ Eighteenth Street Gang สืบเนื่องมาจาก สงครามบนท้องถนนในท้องถิ่น
เมื่อเยาวชนเหล่านี้บางคนย้ายกลับไปสหรัฐอเมริกาอีกครั้ง ตามรูปแบบการอพยพของญาติและเพื่อนฝูง พวกเขาได้นำเอาแนวคิดของแก๊งที่เปลี่ยนแปลงไปในอเมริกากลางกลับคืนมาอันเป็นผลมาจากสงครามบนท้องถนนและการปราบปรามอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ตั้งรกรากอยู่ในเขตที่ทรัพยากรการบังคับใช้กฎหมายสามารถขัดขวางแก๊งและกิจกรรมของพวกเขาได้ตั้งแต่ปี 2010 อย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่คนที่ล้มลงจากรอยแตกและสร้างจุดที่มีความรุนแรงจากแก๊งอย่างที่เราเคยเห็นในลองไอส์แลนด์ ทว่าจุดร้อนเหล่านี้ไม่เท่ากับกระแสระดับชาติตามที่รัฐบาลชุดปัจจุบันอ้างสิทธิ์
เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า?
แก๊งขยายและกลายเป็นข้ามชาติไม่เพียงเพราะการอพยพและโลกาภิวัตน์เผยแพร่อัตลักษณ์และต้นแบบของแก๊งอเมริกัน แต่ยังเป็นเพราะรัฐบาลทั่วทั้งภูมิภาคคัดลอกนโยบายที่เพิกเฉยต่อโครงสร้างและสภาพในทันทีที่ทำให้เยาวชนแปลกแยกและผลักดันพวกเขาไปสู่ความรุนแรง แทนที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่ชุมชนผู้ด้อยโอกาสต้องเผชิญ นโยบายเหล่านี้ทำให้คนชายขอบและการละเมิดเพิ่มขึ้น
ในหลายสถานที่ เยาวชนเข้าร่วมแก๊งด้วยเหตุผลเดียวกันกับคนรุ่นก่อน พวกเขากำลังค้นหาตัวตนและความเคารพ ลักษณะข้ามชาติของ MS-13 และแก๊งค์อื่น ๆ ที่ปฏิบัติการในภูมิภาคนี้ฝังรากลึกในสิ่งที่เกิดขึ้นในระดับท้องถิ่น ในขอบเขตที่นโยบายของรัฐบาลไม่ยอมรับความเป็นจริงที่ซับซ้อนดังกล่าว การอุทธรณ์ที่ชั่วร้ายของ MS-13 อาจเพิ่มขึ้นเท่านั้น บาคาร่า
